- Dzień dobry poproszę 3 bilety na pociąg z Zielonej Góry do Warszawy na 6:51.     
- Nie ma, wszystkie wykupione.     
Problemy zaczęły się na samym początku. Nie mając żadnego biletu na pociąg do stolicy, cała nasza trojka się załamała. Na całe szczęście znaleźliśmy autobus za równe 56zl. Po ponad 9 godzinach jazdy, Warszawa przywitała nas... upałem. Miało grzmieć i padać. Nie spadla nawet kropla. Pozostało tylko wyczekiwanie. Zbliżała się godzina 0. Nie znając zbytnio stolicy pytaliśmy ludzi jak kierować się na Torwar. Po paruset metrach napotkaliśmy grupę wędrującą na koncert wiec się doczepiliśmy. Dotarliśmy do celu. Hala jak hala, bez żadnych rewelacji z zewnątrz. Obmacali nas ochroniarze i już byliśmy w środku. Koncert zaczął się około 21 my weszliśmy już po 18. Ludzi dość mało. Pokręciliśmy się trochę po hali, przyjęliśmy dogodne pozycje na płycie i podziwialiśmy nagłośnienie, które miało być wyjątkowe a wyszło jak zwykle... Ludzi przybywało, na płycie robiło się coraz ciaśniej, wiec ze swoich miejsc przy barierach już się nie ruszaliśmy. Zaczął grać Support, dokładniej Dj Harper. Fani powoli zaczęli się rozgrzewać.     

Gdzieś po 20 gdzie właśnie miał zacząć się koncert, na płycie zaczynało roić się nerwowo. Ochrona miała pełne ręce roboty, na szczęście nie bez problemów ogarnęli sytuacje. Doszła 21:00, zgasły światła a z głośników zaczął wydobywać się nieznany nikomu dźwięk. Po kilku sekundach zmienił się i już każdy rozpoznał kawałek Worlds is on fire. Na scenę wyszli Flint i Maxim, tłum ogarnęła euforia.

W pewnym momencie przeszło nam przez myśl, że możemy przy tych barierkach zostać zgniecieni. Kolejny utwór - Breathe, płyta szalała jak wściekła. Nikt nie stał w miejscu, skalały nawet sektory siedzące. Jednak to nie było jeszcze to na co wszyscy czekali. To co chciał usłyszeć tłum wybrzmiało zaraz po utworze Breath. Omen. Publika zdzierała gardła, efekty świetlne tworzyły niesamowitą oprawę. Dalej Poison, Thunder i Warior Dance, utwór który młodzi fani znali chyba najlepiej. Niezmordowany Maxim nawoływał  swoich Wojowników a Flint bawił się jak na nie swoim koncercie - cały czas podskakując. Firestarter, Run With The Wolves i Voodoo People, przy którym publika wybuchła znowu jakby dostała drugie życie. Omen Reprise i Invaders Must Die. Przy tym drugim każdy obecny na hali razem z Maximem krzyczał ile sił INVADERS MUST DIE! Dalej rozbrzmiał utwór po którym wszystkim przeszły gigantyczne ciarki po plecach i przy którym ludzie mdleli mimo wody, którą Flit polewał publiczność. Diesel Power. Jedynce co mogło pobić poprzedni utwó to Smack my Bith up. I tak też było. W połowie piosenki zespół zwolnił, gitarzysta tworzył klimat a Maxim powtarzał, żeby wszyscy obecni przykucnęli - Everybody get down! Everybody down! Publiczność po woli chwytała, coraz więcej osób kucało. W końcu Maxim wykrzyknął SMACK MY BITH UP i wszyscy jak oszaleli wyskoczyli w górę. Coś pięknego. Pod koniec wybrzmiało Take me to the hospital czy Out od space przy którym ludzie śpiewali i bujali się niczym w rytmach reegae.

Po tym kawałku zespół The Prodigy podziękował, lecz publika nie zamierzała się nigdzie wybierać bez bisu. Tak tez się stało. Osobiście na bisie już nie miałem siły, ja i każdy z reszta na tej hali był tak mokry jakby dopiero wyszedł Wisły. Bez ogródek można powiedzieć, że zespół dał niesamowity popis. Niektórzy narzekają, że było za krotko, ja mogę powiedzieć, że ciężko było by wytrzymać dwie godziny na tej hali. W połowie już brakowało wody. Ochroniarze na rękach wynosili ludzi, którzy zasłabli. Niech żałują ci, którzy nie mogli lub nie chcieli stawić się tego dnia w Torwarze.